"Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła..."
1. Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab
"Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów - i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca."
2. Ps 45,7.10-12.14-15
"Tron Twój, Boże, trwa na wieki,
berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa.
Córki królewskie wychodzą na spotkanie z Tobą,
królowa w złocie z Ofiru stoi po Twojej prawicy.
Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o swym ludzie, o domu twego ojca.
Król pragnie twego piękna,
on twoim panem, oddaj mu pokłon.
Córa królewska wchodzi pełna chwały,
odziana w złotogłów.
W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla,
za nią prowadzą do ciebie dziewice, jej druhny."
3. 1 Kor 15,20-26
"Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć."
4. Łk 1,39-56
"W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją. On przejawia moc ramienia swego, rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje, jak przyobiecał naszym ojcom na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki."
1. Mistyczna wizja świętego Jana [Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni... ] odsłania rąbek Tajemnicy Boga - ujawnia Nową Arkę Przymierza - Namiot wiecznego SPOTKANIA z BOGIEM. W bliskości Arki Przymierza autor Apokalipsy widzi Maryję: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu... Czy to jest zapowiedź przywileju Wniebowzięcia Matko Bożej - obietnica udziału Maryi z ciałem i duszą w Chwale Nieba po zakończeniu ziemskiej drogi?
2. Piękny Psalm 45 zawiera proroctwo odnoszące się do tajemnicy wywyższenia Maryi w Niebie i przywileju ukoronowania na królową [królowa w złocie z Ofiru stoi po Twojej prawicy]. Maryja - wprowadzona (wzięta) do Nieba [Córa królewska wchodzi pełna chwały, odziana w złotogłów] podchodzi do tronu Króla Jezusa, [W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla], by cieszyć się nieskończoną (niekończącą się) bliskością Pana Nieba i Ziemi.
3. W Liście do Koryntian święty Paweł poucza, że Pan Jezus zmartwychwstał i wstąpił do Nieba dla nas, żeby pokazać i utorować nam drogę do wieczności [w Chrystusie wszyscy będą ożywieni]. Jezus jest pierwszy w Niebie [Chrystus jako pierwszy]. Zaraz za Panem znajdą się tam ludzie, którzy na ziemi żyli w bliskości i przyjaźni z Bogiem [potem ci, co należą do Chrystusa]. Wierzymy, że Maryja była najwierniejszą uczennicą i naśladowczynią swojego Syna, Pana i Mistrza.
4. W Ewangelii święty Łukasz pisze, że Maryja pozdrowiła Elżbietę. Pozdrowienie to błogosławieństwo - dobre słowo dla człowieka. W odpowiedzi Matka Boża usłyszała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona (...). Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana... To z kolei rodzi w Maryi przeogromną radość i uwielbienie. Hymn (psalm) Magnificat jest utkany z fragmentów Biblii. W dosłownej wersji greckiej modlitwa brzmi tak: "Wielbi dusza ma Pana i rozweselił się duch mój z Boga, Wybawcy mego, bo popatrzył na uniżenie służki swojej. Oto bowiem od teraz szczęśliwą zwać mnie będą wszystkie pokolenia, bo uczynił mi wielkie rzeczy Mocny, i święte jest imię Jego. I miłosierdzie Jego na pokolenia i pokolenia dla bojących się Go. Uczynił siłę ramieniem swoim, rozproszył hardych myśleniem serca. Zdjął możnych z tronów i wywyższył uniżonych, głodujących nasycił dobrami i bogatych odesłał pustych. Przyjął Izraela sługę swego, tak że przypomniał sobie miłosierdzie, jako powiedział do ojców naszych, Abrahamowi i nasieniu jego na wieki".
Proponuję zatrzymać się na sześciu fragmentach modlitwy Maryi:
a. Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy... Wszystko zaczyna się od uwielbienia Pana, które wyraża się we wdzięczności i radości...
b. ...wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej...
c. ...wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny...
d. ...przejawia moc ramienia swego...
e. Ujął się za sługą swoim, Izraelem...
f. ...pomny na miłosierdzie swoje (...) na wieki...
"Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów - i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca."
2. Ps 45,7.10-12.14-15
"Tron Twój, Boże, trwa na wieki,
berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa.
Córki królewskie wychodzą na spotkanie z Tobą,
królowa w złocie z Ofiru stoi po Twojej prawicy.
Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o swym ludzie, o domu twego ojca.
Król pragnie twego piękna,
on twoim panem, oddaj mu pokłon.
Córa królewska wchodzi pełna chwały,
odziana w złotogłów.
W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla,
za nią prowadzą do ciebie dziewice, jej druhny."
3. 1 Kor 15,20-26
"Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć."
4. Łk 1,39-56
"W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją. On przejawia moc ramienia swego, rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje, jak przyobiecał naszym ojcom na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki."
1. Mistyczna wizja świętego Jana [Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni... ] odsłania rąbek Tajemnicy Boga - ujawnia Nową Arkę Przymierza - Namiot wiecznego SPOTKANIA z BOGIEM. W bliskości Arki Przymierza autor Apokalipsy widzi Maryję: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu... Czy to jest zapowiedź przywileju Wniebowzięcia Matko Bożej - obietnica udziału Maryi z ciałem i duszą w Chwale Nieba po zakończeniu ziemskiej drogi?
2. Piękny Psalm 45 zawiera proroctwo odnoszące się do tajemnicy wywyższenia Maryi w Niebie i przywileju ukoronowania na królową [królowa w złocie z Ofiru stoi po Twojej prawicy]. Maryja - wprowadzona (wzięta) do Nieba [Córa królewska wchodzi pełna chwały, odziana w złotogłów] podchodzi do tronu Króla Jezusa, [W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla], by cieszyć się nieskończoną (niekończącą się) bliskością Pana Nieba i Ziemi.
3. W Liście do Koryntian święty Paweł poucza, że Pan Jezus zmartwychwstał i wstąpił do Nieba dla nas, żeby pokazać i utorować nam drogę do wieczności [w Chrystusie wszyscy będą ożywieni]. Jezus jest pierwszy w Niebie [Chrystus jako pierwszy]. Zaraz za Panem znajdą się tam ludzie, którzy na ziemi żyli w bliskości i przyjaźni z Bogiem [potem ci, co należą do Chrystusa]. Wierzymy, że Maryja była najwierniejszą uczennicą i naśladowczynią swojego Syna, Pana i Mistrza.
4. W Ewangelii święty Łukasz pisze, że Maryja pozdrowiła Elżbietę. Pozdrowienie to błogosławieństwo - dobre słowo dla człowieka. W odpowiedzi Matka Boża usłyszała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona (...). Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana... To z kolei rodzi w Maryi przeogromną radość i uwielbienie. Hymn (psalm) Magnificat jest utkany z fragmentów Biblii. W dosłownej wersji greckiej modlitwa brzmi tak: "Wielbi dusza ma Pana i rozweselił się duch mój z Boga, Wybawcy mego, bo popatrzył na uniżenie służki swojej. Oto bowiem od teraz szczęśliwą zwać mnie będą wszystkie pokolenia, bo uczynił mi wielkie rzeczy Mocny, i święte jest imię Jego. I miłosierdzie Jego na pokolenia i pokolenia dla bojących się Go. Uczynił siłę ramieniem swoim, rozproszył hardych myśleniem serca. Zdjął możnych z tronów i wywyższył uniżonych, głodujących nasycił dobrami i bogatych odesłał pustych. Przyjął Izraela sługę swego, tak że przypomniał sobie miłosierdzie, jako powiedział do ojców naszych, Abrahamowi i nasieniu jego na wieki".
Proponuję zatrzymać się na sześciu fragmentach modlitwy Maryi:
a. Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy... Wszystko zaczyna się od uwielbienia Pana, które wyraża się we wdzięczności i radości...
b. ...wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej...
c. ...wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny...
d. ...przejawia moc ramienia swego...
e. Ujął się za sługą swoim, Izraelem...
f. ...pomny na miłosierdzie swoje (...) na wieki...
...Psalm 45 to mi się kojarzy z Walentynkami...
OdpowiedzUsuńps. Dobrze że ksiadz "powrócił" do pisania rozważania czytań...
Łk 1,39-56 - piękny fragment. Zdecydowanie pokazuje, że powinniśmy brać przykład z Maryi. Pokazuje jej wielką wiarę i odwagę. Ten ogrom jest dla mnie niepojęty, ale trzymam się tego, że nie wszystko trzeba rozumieć, bo człowiek tego nie ogarnie. Pozostaje zaufać i "po prostu" wierzyć.
OdpowiedzUsuńS.