"Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy....", czyli o tęsknocie za Bogiem (cz. II)...

J 14,6-14

"Jezus powiedział do Tomasza: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię."

Fragment z 14 rozdziału Ewangelii według św. Jana mieliśmy w Liturgii Słowa Bożego 28 kwietnia... Wobec prośby apostoła Filipa: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy... Jezus odpowiada: Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca... I dodaje: Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie... Między Bogiem Ojcem a Bogiem Synem jest relacja najdoskonalszej Miłości... Łączność i więź Ojca i Syna pozwalają nam przekraczać granice oddzielające stworzenia od Stwórcy. W Prologu Ewangelii św. Jan napisał: "Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył" (J 1,34)... Jezusowa nauka o Stwórcy - egzegeza Boga była jedyna w swoim rodzaju i najpełniejsza - Syn Boży krył w sobie odblask Chwały Ojca i odbicie istoty Stwórcy (zob. Hbr 1,3). Jezus miał najpiękniejsze Oblicze, dzięki któremu cudownie objawił MIŁOŚĆ... Pan dał też apostołom wspaniałą obietnicę: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca... Gargano pisze: zgodnie z interpretacją Augustyna i innych Ojców - najbardziej prawdopodobny sens tego zdania jest taki, że ziarno rzucone przez Jezusa i przyjęte w sercu wierzącego rozrasta się, rozszerza aż po krańce świata [Lectio divina do Ewangelii św. Jana (3), s. 31]. Kluczem do czynienia większych dzieł Bożych jest zatem wiara, a raczej modlitwa z wiarą. Pan precyzuje: o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię... Co tu jest najistotniejsze? Wzywanie Imienia Pana Jezusa Chrystusa... Trwanie w Imieniu (en to onomati), czyli życie w najgłębszej Przyjaźni z Jezusem - owocuje żarliwą modlitwą. I wtedy Pan działa...


Drogie Zuchy Boże :-).
Wiem, że są osoby, które wczoraj po południu zamieściły komentarze... Wiem, że czekacie na publikację Waszych wypowiedzi... Mógłbym to zrobić... Niestety wczoraj po godz. 17.00 przyszły też komentarze obraźliwe i potępiające niektórych uczestników bloga... To są wypowiedzi, których nie mogę zamieścić... Dlatego nie ujrzą też światła wszystkie późnopopołudniowe i wieczorne komentarze przesłane wczoraj, które nie płyną z refleksji nad Słowem Bożym ani nie są wynikiem biblijnych zamyśleń. Nie chcę, żeby ktoś pomyślał, że jednych przedkładam nad drugich... Od wczoraj postanowiłem też, że w ogóle nie będę zamieszczał komentarzy, które nie wiążą się ze SŁOWEM Bożym "z dnia" ani z tematem, który podejmujemy... Mam nadzieję, że (z)rozumiecie...

Kochane Zuchy Boże :-).
Wczoraj zamieściłem post nr 400 :-). Cieszę się, że przez 16 miesięcy od stycznia 2012 roku z trzymiesięczną przerwą (czerwiec - sierpień 2012) mogliśmy przeżywać każdy dzień ze SŁOWEM BOŻYM :-). Miałem zamiar pisać do końca maja (tak jak w 2012), ale myślę, że nadszedł czas, żeby zrobić przerwę... Będę publikował posty do 10 maja i postaram się domknąć to wszystko, co zacząłem i nie zakończyłem...
Dziś nie wiem, jak długo potrwa przerwa...
Już dziś baaaaardzooooo dziękuję WAM za wszystko.
Za dobro BOGU niech będą dzięki!!!
ks. Paweł Cyz COr :-)