"Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami", czyli o działaniu Pana...
Mk 16,15-20
"Jezus ukazawszy się Jedenastu rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie. Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły."
Czytamy dziś zakończenie Ewangelii według św. Marka. Przed Wniebowstąpieniem Pan zostawił apostołom testament. Jezus prosił: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Głoście (keryksate) to było mocne wezwanie do do proklamowania Dobrej Nowiny... Tak Ewangelia Łaski Bożej stała się najważniejszym Słowem, które było na ustach Jedenastu... I kwintesencją całej Biblii. Ale Słowo jest jak ziarno... Przynosi owoc, jeżeli napotyka na żyzny grunt. Dobrą ziemią jest serce człowieka, który z wiarą przyjmuje Ewangelię. Dobra Nowina, czyli Słowo o Królestwie Pana, przyjęte z wiarą, rodzi pragnienie zanurzenia się w Bogu (Chrztu). Zawierzenie się Ewangelii i Chrzest są warunkami wyjścia z przestrzeni grzechów i wejścia w obszar życia w wolności [Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony]. Jezus zapewnił: Tym (...), którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie... Nie ukrywam, że obietnice Pana zawsze inspirują mnie do modlitwy i zapytania siebie: czy wierzę Słowu Pana? Albo raczej: czy wierzę Panu na Słowo? Jezus obiecuje, że skutkiem (owocem) głoszenia Dobrej Nowiny o MIŁOŚCI BOGA i wiary w Ewangelię będą znaki: wypędzanie demonów, dar języków, cudowna ochrona przed złem i uzdrowienia z chorób... To wszystko dzieje się w pewnej mierze... A miarę wyznacza wiara (moja i ludzi, którym usiłuję przyjść z pomocą)... Jeżeli cały oddaję się Bogu, zapraszam Króla Jezusa do mojego życia, słowem i czynem głoszę Dobrą Nowinę, wierzę, że Bóg przeze mnie działa... I dzieją się znaki: diabły uznają zwycięstwo Zmartwychwstałego, otrzymuję od Ducha Świętego dar języków, by jak dziecko uwielbiać Boga, Stwórca chroni mnie przed zasadzkami zła, a chorzy stają się zdrowsi... Słowem dzieje się tak, jak w czasach apostolskich: Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły...
"Jezus ukazawszy się Jedenastu rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie. Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły."
Czytamy dziś zakończenie Ewangelii według św. Marka. Przed Wniebowstąpieniem Pan zostawił apostołom testament. Jezus prosił: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Głoście (keryksate) to było mocne wezwanie do do proklamowania Dobrej Nowiny... Tak Ewangelia Łaski Bożej stała się najważniejszym Słowem, które było na ustach Jedenastu... I kwintesencją całej Biblii. Ale Słowo jest jak ziarno... Przynosi owoc, jeżeli napotyka na żyzny grunt. Dobrą ziemią jest serce człowieka, który z wiarą przyjmuje Ewangelię. Dobra Nowina, czyli Słowo o Królestwie Pana, przyjęte z wiarą, rodzi pragnienie zanurzenia się w Bogu (Chrztu). Zawierzenie się Ewangelii i Chrzest są warunkami wyjścia z przestrzeni grzechów i wejścia w obszar życia w wolności [Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony]. Jezus zapewnił: Tym (...), którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie... Nie ukrywam, że obietnice Pana zawsze inspirują mnie do modlitwy i zapytania siebie: czy wierzę Słowu Pana? Albo raczej: czy wierzę Panu na Słowo? Jezus obiecuje, że skutkiem (owocem) głoszenia Dobrej Nowiny o MIŁOŚCI BOGA i wiary w Ewangelię będą znaki: wypędzanie demonów, dar języków, cudowna ochrona przed złem i uzdrowienia z chorób... To wszystko dzieje się w pewnej mierze... A miarę wyznacza wiara (moja i ludzi, którym usiłuję przyjść z pomocą)... Jeżeli cały oddaję się Bogu, zapraszam Króla Jezusa do mojego życia, słowem i czynem głoszę Dobrą Nowinę, wierzę, że Bóg przeze mnie działa... I dzieją się znaki: diabły uznają zwycięstwo Zmartwychwstałego, otrzymuję od Ducha Świętego dar języków, by jak dziecko uwielbiać Boga, Stwórca chroni mnie przed zasadzkami zła, a chorzy stają się zdrowsi... Słowem dzieje się tak, jak w czasach apostolskich: Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły...
1)
OdpowiedzUsuńEwangelia Św Jana (J 1, 1-18) :
Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a Życie było Światłością ludzi,
a Światłość w ciemnościach świeci,
i ciemność Jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga,
Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o Światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on Światłością,
lecz [posłanym] aby zaświadczyć o Światłości.
Była Światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
Na świecie było [Słowo],
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w Imię Jego -
którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.
A SŁOWO CIAŁEM SIĘ STAŁO
i zamieszkało wśród nas.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie».
Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce.
Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył.
2)
Psalm 19:
1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.
2 Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza.
3 Dzień dniowi głosi opowieść, a noc nocy przekazuje wiadomość.
4 Nie jest to słowo, nie są to mowy, których by dźwięku nie usłyszano;
5 ich głos się rozchodzi na całą ziemię i aż po krańce świata ich mowy.
Tam słońcu namiot wystawił,
6 i ono wychodzi jak oblubieniec ze swej komnaty, weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega.
7 Ono wschodzi na krańcu nieba, a jego obieg aż po krańce niebios,
i nic się nie schroni przed jego żarem.
8 Prawo Pana doskonałe - krzepi ducha;
świadectwo Pana niezawodne - poucza prostaczka;
9 nakazy Pana słuszne - radują serce;
przykazanie Pana jaśnieje i oświeca oczy;
10 bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki;
sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem są słuszne.
11 Cenniejsze niż złoto, niż złoto najczystsze, a słodsze od miodu płynącego z plastra.
12 Chociaż Twój sługa na nie uważa, w ich przestrzeganiu zysk jest wielki,
13 kto jednak dostrzega swoje błędy?
Oczyść mnie od tych, które są skryte przede mną.
14 Także od pychy broń swojego sługę, niech nie panuje nade mną!
Wtedy będę bez skazy i wolny od wielkiego występku.
15 Niech znajdą uznanie słowa ust moich i myśli mego serca
u Ciebie, Panie, moja Skało i mój Zbawicielu!
3)
MODLITWA O DAR SŁOWA
SPRAW PANIE
BYM SKAŁY MÓGŁ KRUSZYĆ
MOCĄ TWEGO SŁOWA...
BYM SERCA UMARŁE
OŻYWIAŁ NA NOWO....
BY W USTACH MYCH
TWOIM BYŁO KAZDE SŁOWO. ( KS JERZY PECOLD - MISJONARZ)
4) „Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest Słowo Chrystusa.” (Rz 10,17).
itd ....