"Jezus (...) pokazał im ręce i bok...", czyli Niedziela Miłosierdzia Bożego...

J 20,19-31

"Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego."

Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia... Żydzi nazywają niedzielę Jom riszon - pierwszy dzień tygodnia. Święty Jan pisze o Niedzieli Zmartwychwstania...

Tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami... Apostołowie boją się... Mają żywo w pamięci to, co stało się z Jezusem... Strach paraliżuje, odbiera siłę, zawęża i zacieśnia świat - sprawia, że drzwi są zamknięte...

...przyszedł Jezus... Nasz Pan jest Bogiem przychodzącym... To Bóg, który nie stroni od nas... Nawet jeżeli zdaje się być nieobecny, nie jest tak odległy, że potrzebny jest długi czas oczekiwania, aż przyjdzie... Bóg przychodzi... Przychodzi, gdy(ż) jest wyczekiwany...

...stanął pośrodku... Pan nie jest już pochylony pod ciężarem krzyża. Stoi wyprostowany... Jest na środku - w centrum przestrzeni, którą tworzą apostołowie... Jezus jest w samym środku wspólnoty Kościoła...

...i rzekł do nich: Pokój wam! Szalom nie jest tylko pozdrowieniem - słowem na przywitanie... To proklamacja daru POKOJU, który jest wspaniałym owocem Zmartwychwstania...

A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok... Po co Jezus to robi? Żeby się przekonali, że Ukrzyżowany żyje! I żeby przekonali się, że rany zabliźniły się, ale pozostały ślady... Prorok Izajasz pisze o Mesjaszu: "W Jego ranach jest nasze zbawienie" (Iz 53,5b). Pan pozwolił się bić i zabić, aby obdarzyć nas darem zbawienia, przelał swą Krew, aby nas wykupić z niewoli grzechu i zła. Tomasz Kwiecień kiedyś napisał, że Bóg Ojciec patrzy dziś na nas - swoje dzieci - przez Najświętsze Serce i rany Syna Bożego. To są jakby okulary, przez które Bóg widzi świat. Ciekawa metafora...

Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana... Jak ująć to, co przeżywają apostołowie? Radość... Szczęście... Entuzjazm... Ekscytacja... Euforia... Ekstaza... Pan żyje!!!

Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Pan po raz wtóry (aby podkreślić, że to cudowny prezent na każdy dzień życia) woła: POKÓJ WAM!

Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane... Cóż za Dzień! Pan żyje i w Dniu Zmartwychwstania ustanawia sakrament Pokuty i Pojednania! To Trybunał Miłosierdzia... Przedsionek Nieba... Przestrzeń przedziwnej wymiany... Ocean Miłosierdzia Pana... Sakrament uzdrowienia... Znak wiecznego Przymierza Boga z ludźmi... Bogu niech będą dzięki za Sakrament Pokuty! Przyznam, że jest to jedna z dwu najważniejszych czynności, które jako ksiądz spełniam... Eucharystia i Pokuta to dwa najdroższe "miejsca", w których mogę się na co dzień zanurzać i doświadczać Bożego działania...

Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus... Tomasz oddalił się od wspólnoty. Wybrał swoją drogę żałoby i opłakiwania Pana. Dlatego nie spotkał się ze Zmartwychwstałym. Didymos oznacza bliźni - bliski. To tytuł, który sugeruje, że Tomasz był bardzo podobny do Jezusa - jakby brat bliźni...

...uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę... Apostołowie przekonują Tomasza, że Jezus żyje! Ale Tomasz nie słucha i nie wierzy... Potrzebuje dowodów...

...po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! To dzieje się dziś! 8 dni po Niedzieli Zmartwychwstania. Pan znów przychodzi... Znów staje na środku... I znów zwraca się do apostołów Słowami: POKÓJ WAM! Tomasz jest wewnątrz /domu/ - wewnątrz wspólnoty Kościoła i ze zdziwieniem widzi i słyszy Pana...

...rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym... Jezus proponuje, żeby Tomasz dotknął ran..., aby sprawdził i przekonał się, że Dobra Nowina, którą słyszał od przyjaciół to prawda...

Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój!  Piękne wyznanie... "Jezu, Ty jesteś moim Panem! Jezu, Ty jesteś moim Bogiem!" Tomasz chce powiedzieć, że ma Pana i Boga!

Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli... To Słowa, które mogą być dla nas źródłem radości i siły... Dziś Bóg nas nie-widzących, a wierzących błogosławi!!!

I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego... To ostatnie zdanie kryje w sobie klucz hermeneutyczny, który pomaga nam zrozumieć zamysł ewangelisty - św. Jana. Otóż wszystkie znaki i cuda Pana są po to, byśmy wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym..., i byśmy wierząc mieli życie w imię Jego...