"Bóg umiłował świat..."

J 3,16-21

"Jezus powiedział do Nikodema: Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu."

MIŁOŚĆ Boga [Tak Bóg umiłował świat...] to największy - nieskończony DAR, który otrzymaliśmy od Stwórcy. To Boże obdarowanie przyjęło najpiękniejszy - doskonały "kształt" w JEZUSIE CHRYSTUSIE [...że dał swojego Syna Jednorodzonego]. BOŻY DAR, który przyjmujemy z wiarą i w wierze [każdy, kto w Niego wierzy...], przygotowuje i przynosi nam wieczność z Bogiem [...ma życie wieczne]! Jezus przyszedł nie po to, żeby nas oskarżyć, obwinić za zło i potępić, ale żeby nas obronić, wziąć na siebie nasze winy i ocalić [Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony]. Naszą odpowiedzią na objawienie się Bożej MIŁOŚCI w JEZUSIE jest wiara (ufność) w imię Jednorodzonego Syna Bożego. Imię oznacza Osobę Pana (Jeszua = Zbawiciel) i Dzieło, którego dla nas dokonał (Zbawienie). Przyjście Jezusa na świat jest objawieniem się Bożego ŚWIATŁA [światło przyszło na świat]. Sąd Boży polega na konfrontacji naszego życia ze Światłością Bożą, dzięki której wszystko staje się jasne. Tak poznajemy Bożą prawdę o sobie. W Świetle staje się jawne, kto się dopuszcza nieprawości i dlatego nienawidzi światła i nie zbliża się do światła; a kto spełnia wymagania prawdy i zbliża się do światła.