"...najpierw mówcie: Szalom..."

Łk 10,1-9

"Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże."

Któryż to już raz w ostatnim półroczu Pan Bóg rozsyła nas przed sobą do wszystkich miejsc, dokąd sam przyjść zamierzał...

1. Znamienne, że Pan wysyłał swoich uczniów po dwóch... Fausti pisze: W odróżnieniu od Dwunastu są posłani parami. Dzieje się tak zarówno ze względu na możliwość wzajemnej pomocy, jak i z powodu świadectwa - do jego ważności wymagana jest zgodność dwóch. Ponadto dwaj przebywający razem dają świadectwo obecności imienia, które ich łączy (zob. Mt 18,20: "Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich"!). Dwóch jest początkiem wielości i zarodkiem wspólnoty (Wspólnota czyta Ewangelię według świętego Łukasza, s. 390). Pięknie, że dwaj (dwoje) tworzą Imię Jezusa, stając się wcieleniem Pana we wspólnocie Kościoła...

2. W niektórych rękopisach czytamy, że Pan wyznaczył nie siedemdziesięciu dwóch, lecz siedemdziesięciu, co odpowiada siedemdziesięciu starszym, których Mojżesz wyznaczył na pustyni, aby otrzymali Ducha i prorokowali (Lb 11,16.24n).

3. Jezusowy nakaz: nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! mesjaniczny Żyd David H. Stern - autor przekładu i komentarza Nowego Testamentu - wyraził w następujący sposób: "Nie zatrzymujcie się, aby szmuesować z ludźmi w drodze". Stern tak to wyjaśnia: słowo szmues, w języku jidysz oznaczające "przyjacielskie pogawędki, ploteczki" i pochodzące od hebrajskiego "szmu'ot" ("rzeczy zasłyszane, pogłoski"), zawiera w sobie dokładnie sens polecenia Jeszui, aby nie tracić czasu po drodze, ale śpieszyć do wyznaczonego celu i zabrać się do pracy (Komentarz żydowski do Nowego Testamentu, s. 208).

4. Jezus prosi: najpierw mówcie: Pokój... W języku greckim pojawia się tu słówko eirene, które bez wątpienia jest tłumaczeniem hebrajskiego słowa "Szalom!" Uczniowie są posłani, aby ogłaszać pokój - dar Bożego Królestwa i zwycięstwa Pana nad złem i szatanem. Pokój Boży jest pozdrowieniem - błogosławieństwem, życzeniem - modlitwą, pragnieniem - nadzieją Bożych ludzi. Stern pisze: Słowo "szalom" oznacza nie tylko "pokój", ale i "spokój, bezpieczeństwo, dobre samopoczucie, pomyślność, zdrowie, zadowolenie, sukces, wygodę, pełnię i uczciwość". "Szalom alejchem" oznacza "Pokój z tobą" i jest popularnym pozdrowieniem, podobnie jak samo "Szalom!" (tamże, s. 54).