"Wy dajcie im jeść!", czyli o Bożej "dystrybucji"...
Mk 6,34-44
"Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać. A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: Miejsce jest puste, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia. Lecz On im odpowiedział: Wy dajcie im jeść! Rzekli Mu: Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść? On ich spytał: Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie! Gdy się upewnili, rzekli: Pięć i dwie ryby. Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu. A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do sytości. I zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i ostatków z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn."
Jezus (...) ujrzał wielki tłum... Ujrzał (eiden) oznacza "dojrzał (dostrzegł) sercem", "zobaczył to, co było w głębi..., co było najgłębszą prawdą". Dla Pana wielki tłum nie jest masą, anonimowym zbiorowiskiem czy skupiskiem ludzi... W tłumie liczy się każdy człowiek, czyli jeden jedyny... Dla Boga cenny jest jeden człowiek ze swoją niepowtarzalną (unikalną) tożsamością i historią...
Zlitował się nad nimi... Esplanchnisthe oznacza "przejął sie do głębi, wzruszył, został pochwycony w sercu, doświadczył wewnętrznego drżenia, zatrząsł się, okazał miłosierdzie i łaskawość, darował, przebaczył"... To wszystko "dzieje się" w Bogu wobec człowieka głodnego [Niech (...) kupią sobie coś do jedzenia] i godnego miłości [Zlitował się]...
I zaczął ich nauczać... Pan nie skąpił Słowa... Nauczał.
On im odpowiedział: Wy dajcie im jeść! Tak kiedyś, jak i dziś, Bóg ma nas i chce, żebyśmy pośredniczyli w przekazywaniu Bożych darów...
A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi... Pan nie tylko działał Słowem - nauczał. Działał też rękami.
Jedli wszyscy do sytości... I stał się cud!
"Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać. A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: Miejsce jest puste, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia. Lecz On im odpowiedział: Wy dajcie im jeść! Rzekli Mu: Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść? On ich spytał: Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie! Gdy się upewnili, rzekli: Pięć i dwie ryby. Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu. A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do sytości. I zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i ostatków z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn."
Jezus (...) ujrzał wielki tłum... Ujrzał (eiden) oznacza "dojrzał (dostrzegł) sercem", "zobaczył to, co było w głębi..., co było najgłębszą prawdą". Dla Pana wielki tłum nie jest masą, anonimowym zbiorowiskiem czy skupiskiem ludzi... W tłumie liczy się każdy człowiek, czyli jeden jedyny... Dla Boga cenny jest jeden człowiek ze swoją niepowtarzalną (unikalną) tożsamością i historią...
Zlitował się nad nimi... Esplanchnisthe oznacza "przejął sie do głębi, wzruszył, został pochwycony w sercu, doświadczył wewnętrznego drżenia, zatrząsł się, okazał miłosierdzie i łaskawość, darował, przebaczył"... To wszystko "dzieje się" w Bogu wobec człowieka głodnego [Niech (...) kupią sobie coś do jedzenia] i godnego miłości [Zlitował się]...
I zaczął ich nauczać... Pan nie skąpił Słowa... Nauczał.
On im odpowiedział: Wy dajcie im jeść! Tak kiedyś, jak i dziś, Bóg ma nas i chce, żebyśmy pośredniczyli w przekazywaniu Bożych darów...
A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi... Pan nie tylko działał Słowem - nauczał. Działał też rękami.
Jedli wszyscy do sytości... I stał się cud!
1 ) „A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich.”…=
OdpowiedzUsuń=
„Bo nasycił tego, który jest zgłodniały,
i łaknącego napełnił dobrami.”( Ps 107,9)
=
„Wtedy to lud doświadczył, że nie samym chlebem żyje człowiek, ale tym wszystkim, co pochodzi z ust Bożych (Pwt 8,3)=
=
Powierz Panu swoją drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał (Ps 37,5) =
=
„Pan podtrzymuje wszystkich, którzy padają, i podnosi wszystkich zgnębionych.
Oczy wszystkich oczekują Ciebie, Ty zaś dajesz im pokarm we właściwym czasie.
Ty otwierasz swą rękę i wszystko, co żyje, nasycasz do woli.”(Ps 145, 14-16)
2 ) „Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.” =
=
„Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko - wyrocznia Pana Boga. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie (Ez 34,15-16)
=
„Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi (Iz 49,13).”
„Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych (Mt 4,4).”
Daremnym jest dla was wstawać przed świtem, wysiadywać do późna - dla was, którzy jecie chleb zapracowany ciężko; tyle daje On i we śnie tym, których miłuje (Ps 127,2).
Słowa „Wy dajcie im jeść!” (por. Mt 14,16; Mk 6,37; Łk 9,13)….- są 3- krotnie powtórzone w Ewangelii…. Doczytałam się iż liczba „trzy „w Biblii to : „liczba najczęściej wspominana w Piśmie Świętym. Wskazuje na pełnię, komplementarność, jedność. Kiedy się pojawia, znaczy to, że coś dzieje się w całej rozciągłości i nie ma już miejsca na suplementy, dodatki, poprawki, na żadne „ale”. Szczególnego znaczenia liczba nabiera w odniesieniu do sacrum. Bóg jest w trzech Osobach, jest po trzykroć święty. Jezus według tradycji nauczał przez trzy lata; zmartwychwstanie dokonało się po trzech dniach od śmierci Zbawiciela.( http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TB/echo-34-2009-liczby.html)
Dodam jeszcze że Sw Mateusz ( Mt 14,21) pisze: „Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.”…. Natomiast w dzisiejszej Ewangelii jest „A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn."…- i „nie ukrywam” iż tego : „nie licząc kobiet i dzieci” brakuje mi tutaj ;)