Jan Chrzciciel - przyjaciel Jezusa...
J 3,22-30
Jezus i Jego uczniowie udali się do ziemi judzkiej. Tam z nimi przebywał i udzielał chrztu. Także i Jan był w Ainon, w pobliżu Salim, udzielając chrztu, ponieważ było tam wiele wody. I przychodzili tam ludzie i przyjmowali chrzest. Bo jeszcze nie wtrącono Jana do więzienia. A powstał spór między uczniami Jana a pewnym Żydem w sprawie oczyszczenia. Przyszli więc do Jana i powiedzieli do niego: "Nauczycielu, oto Ten, który był z tobą po drugiej stronie Jordanu i o którym ty wydałeś świadectwo, teraz udziela chrztu i wszyscy idą do Niego". Na to Jan odrzekł: "Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba. Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Ja nie jestem Mesjaszem, ale zostałem przed Nim posłany. Ten kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu. Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał".
Postaram się napisać więcej o przyjaźni... Proszę o cierpliwość...
Jezus i Jego uczniowie udali się do ziemi judzkiej. Tam z nimi przebywał i udzielał chrztu. Także i Jan był w Ainon, w pobliżu Salim, udzielając chrztu, ponieważ było tam wiele wody. I przychodzili tam ludzie i przyjmowali chrzest. Bo jeszcze nie wtrącono Jana do więzienia. A powstał spór między uczniami Jana a pewnym Żydem w sprawie oczyszczenia. Przyszli więc do Jana i powiedzieli do niego: "Nauczycielu, oto Ten, który był z tobą po drugiej stronie Jordanu i o którym ty wydałeś świadectwo, teraz udziela chrztu i wszyscy idą do Niego". Na to Jan odrzekł: "Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba. Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Ja nie jestem Mesjaszem, ale zostałem przed Nim posłany. Ten kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu. Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał".
Ten kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu. Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał.
Jan był przyjacielem Jezusa. Przyjaciel to alter ego - "drugi ja", to jedna dusza w dwóch ciałach... Przyjaźń to wewnętrzna więź, która sprawia, że choć ludzie nie widzą się i nie słyszą, żyją w duchowej bliskości. Przyjaźń owocuje darem współodczuwania, sprawia, że ludzie dzielą radości i smutki, szczęścia i nieszczęścia. Wyraża się w pamięci o drugim, w modlitwie, dobru dawanym i przyjmowanym...
Pięknie o przyjaźni pisze Syrach (Syr 6,14nn)...
Postaram się napisać więcej o przyjaźni... Proszę o cierpliwość...
„Przyjaciel kocha w każdym czasie, a bratem się staje w nieszczęściu „ (PRZYP. Salomona 17,17 )
OdpowiedzUsuń„Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego; lecz nazwałem was przyjaciółmi, bo wszystko, co słyszałem od Ojca mojego, oznajmiłem wam.” (JAN 14,15 )
„Razy przyjaciela - [znakiem] wierności, pocałunki wroga - zwodnicze..” (PRZYP. 27,6 )
.
„Olejki, pachnidło - serce radują i dobre słowo przyjaciela, dzięki radzie z duszy..” (PRZYP. 27,9 )
„Wierny przyjaciel potężną obroną, kto go znalazł, skarb znalazł. Za wiernego przyjaciela nie ma odpłaty ani równej wagi za wielką jego wartość. Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia; znajdą go bojący się Pana. „ ( Syr 6, 14-16)
„Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód twojego smutku, potrafi sprawdzić, że znów wraca radość. „ (Św. Jan Bosko )
„Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy są przy tobie, gdy dobrze ci się wiedzie. Dopingują cię, cieszą się z twoich zwycięstw. Falszywi przyjaciele to ci, którzy pojawiają się tylko w trudnych chwilach, ze smutną miną, niby solidarni, podczas gdy tak naprawdę twoje cierpienie jest pociechą w ich nędznym życiu. „ ( Paulo Coelho )
„Prawdziwym przyjacielem jest ten, dzięki któremu staję się lepszy „ (Blogoslawiony Jan Pawel II )
„Gdy będzie wam trudno, gdy będziecie w życiu przeżywać jakieś niepowodzenie, czy zawód, niech myśl wasza biegnie ku Chrystusowi, który was miłuje, który jest wiernym towarzyszem i który pomaga przetrwać każdą trudność. „ (Blogoslawiony Jan Pawel II )……
"Przyjaźń to przede wszystkim pokój i potężna duchowa wymiana, wznosząca się ponad pospolite szczegóły". (A. de Saint – Exupéry)
" Przyjaciel to cząstka człowieka, która jest dla ciebie przeznaczona i otwiera przed tobą drzwi, których może gdzie indziej nie otwiera. I będzie to prawdziwy przyjaciel i wszystko, co mówi jest prawdą, i kocha cię, nawet jeśli nienawidzą cię w innym domu" (A. de Saint – Exupéry)
"Mogę do Ciebie przyjść i nie muszę wkładać munduru, nie muszę recytować Koranu; nie muszę wyrzekać się ani cząstki mojej wewnętrznej ojczyzny.
W twojej obecności nie muszę się usprawiedliwiać, bronić, nie potrzebuję niczego udowadniać...
Za pośrednictwem moich nieudolnych słów, które mogą wprowadzić w błąd, widzisz we mnie po prostu człowieka.
Szanujesz we mnie posłańca wiary, pewnych przyzwyczajeń i szczególnych skłonności. Jeśli nawet jestem inny niż ty, to jednak daleki jestem od tego, by cię przygniatać; raczej podnoszę.
Ja, który tak jak każdy odczuwam potrzebę akceptacji, czuję się w Tobie czysty, więc idę do ciebie. Muszę iść tam, gdzie jestem czysty.
Po co mi przyjaciel, który mnie wartościuje? Kiedy zapraszam kulawego do stołu, proszę go, aby usiadł, i nie żądam od niego, by tańczył. " (A. de Saint – Exupéry)
"Przyjaciel spotkany w świątyni, obok którego - z łaski Boga - stoję ramię przy ramieniu, to ten, co zwraca ku mnie taką samą jak moja twarz, oświeconą tym samym Bożym światłem, bo wtedy rodzi się jedność, nawet jeśli poza świątynią on jest sklepikarzem, a ja kapitanem, albo on ogrodnikiem, a ja marynarzem. Spotkałem go na wyższym piętrze niż istniejące między nami różnice i jestem jego przyjacielem. I mogę przy nim milczeć, to znaczy nie obawiać się niczego, bo on nie wejdzie w ciężkich butach do ogrodu mojej duszy i bezpieczne są moje góry i wąwozy, i moje pustkowia. [...]" (A. de Saint – Exupéry)
"Tylko na drodze przyjaźni można dobrze poznać człowieka. " (św. Augustyn)
..... Prawdziwych Przyjaciół poznaje się w biedzie……. .....
Miałam problem z przesłaniem wiec wysyłąm jeszcze raz....
OdpowiedzUsuń„Przyjaciel kocha w każdym czasie, a bratem się staje w nieszczęściu „ (PRZYP. Salomona 17,17 )
„Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego; lecz nazwałem was przyjaciółmi, bo wszystko, co słyszałem od Ojca mojego, oznajmiłem wam.” (JAN 14,15 )
„Razy przyjaciela - [znakiem] wierności, pocałunki wroga - zwodnicze..” (PRZYP. 27,6 )
.
„Olejki, pachnidło - serce radują i dobre słowo przyjaciela, dzięki radzie z duszy..” (PRZYP. 27,9 )
„Wierny przyjaciel potężną obroną, kto go znalazł, skarb znalazł. Za wiernego przyjaciela nie ma odpłaty ani równej wagi za wielką jego wartość. Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia; znajdą go bojący się Pana. „ ( Syr 6, 14-16)
„Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód twojego smutku, potrafi sprawdzić, że znów wraca radość. „ (Św. Jan Bosko )
„Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy są przy tobie, gdy dobrze ci się wiedzie. Dopingują cię, cieszą się z twoich zwycięstw. Falszywi przyjaciele to ci, którzy pojawiają się tylko w trudnych chwilach, ze smutną miną, niby solidarni, podczas gdy tak naprawdę twoje cierpienie jest pociechą w ich nędznym życiu. „ ( Paulo Coelho )
„Prawdziwym przyjacielem jest ten, dzięki któremu staję się lepszy „ (Blogoslawiony Jan Pawel II )
„Gdy będzie wam trudno, gdy będziecie w życiu przeżywać jakieś niepowodzenie, czy zawód, niech myśl wasza biegnie ku Chrystusowi, który was miłuje, który jest wiernym towarzyszem i który pomaga przetrwać każdą trudność. „ (Blogoslawiony Jan Pawel II )……
"Przyjaźń to przede wszystkim pokój i potężna duchowa wymiana, wznosząca się ponad pospolite szczegóły". (A. de Saint – Exupéry)
" Przyjaciel to cząstka człowieka, która jest dla ciebie przeznaczona i otwiera przed tobą drzwi, których może gdzie indziej nie otwiera. I będzie to prawdziwy przyjaciel i wszystko, co mówi jest prawdą, i kocha cię, nawet jeśli nienawidzą cię w innym domu" (A. de Saint – Exupéry)
"Mogę do Ciebie przyjść i nie muszę wkładać munduru, nie muszę recytować Koranu; nie muszę wyrzekać się ani cząstki mojej wewnętrznej ojczyzny.
W twojej obecności nie muszę się usprawiedliwiać, bronić, nie potrzebuję niczego udowadniać...
Za pośrednictwem moich nieudolnych słów, które mogą wprowadzić w błąd, widzisz we mnie po prostu człowieka.
Szanujesz we mnie posłańca wiary, pewnych przyzwyczajeń i szczególnych skłonności. Jeśli nawet jestem inny niż ty, to jednak daleki jestem od tego, by cię przygniatać; raczej podnoszę.
Ja, który tak jak każdy odczuwam potrzebę akceptacji, czuję się w Tobie czysty, więc idę do ciebie. Muszę iść tam, gdzie jestem czysty.
Po co mi przyjaciel, który mnie wartościuje? Kiedy zapraszam kulawego do stołu, proszę go, aby usiadł, i nie żądam od niego, by tańczył. " (A. de Saint – Exupéry)
"Przyjaciel spotkany w świątyni, obok którego - z łaski Boga - stoję ramię przy ramieniu, to ten, co zwraca ku mnie taką samą jak moja twarz, oświeconą tym samym Bożym światłem, bo wtedy rodzi się jedność, nawet jeśli poza świątynią on jest sklepikarzem, a ja kapitanem, albo on ogrodnikiem, a ja marynarzem. Spotkałem go na wyższym piętrze niż istniejące między nami różnice i jestem jego przyjacielem. I mogę przy nim milczeć, to znaczy nie obawiać się niczego, bo on nie wejdzie w ciężkich butach do ogrodu mojej duszy i bezpieczne są moje góry i wąwozy, i moje pustkowia. [...]" (A. de Saint – Exupéry)
"Tylko na drodze przyjaźni można dobrze poznać człowieka. " (św. Augustyn)
.....Prawdziwych Przyjaciół poznaje się w biedzie……. ..... .....
Osobiście pojmuję przyjaźń jako więź między ludźmi, która rodzi się już od pierwszego kontaktu z drugim człowiekiem. I później więź ta jest wciąż utrzymywana. Jeśli kogoś uważam za przyjaciela, albo przynajmniej dążę do przyjaźni, to nie wyobrażam sobie, że mogę o tej osobie nie pamiętać, nawet jeśli rzadko ją widuję. W dobie dzisiejszej komunikacji przyjaźnie na odległość są w stanie przetrwać długie lata. Chodzi głównie o to, aby być w kontakcie z drugą osobą, aby tak jak Ksiądz napisał dzielić z nią radości, smutki. Czasami wystarczy zwykły esemes z zapytaniem czy wszystko O.K. I Pamięć w modlitwie. Myślę, że są osoby, które się za nas modlą ,a my nawet o tym nie wiemy. Przyjaźń opiera się na braniu i dawaniu, to prawda, ale czasami o tym zapominamy, a bardzo często jest tak, że przypominamy sobie o kimś dopiero w momencie, kiedy potrzebujemy pomocy od danej osoby. Dajmy coś z siebie, poświęćmy swój czas, a możemy w ten sposób ofiarować komuś naprawdę wiele.
OdpowiedzUsuńPamięć, Obecność, Pomoc dla mnie 3 magiczne słowa, które powinny być obecne w przyjaźni.
W bardzo podobny sposób pojmuję przyjaźń między Bogiem, a człowiekiem. Przyjaźń Boga do człowieka nigdy nie ustaje. Ale czy ja jestem zawsze przyjacielem Boga? Czasami myślę, że go zawodzę, ranię, smucę itd., chociaż Pamiętam i Dziękuję, że jest!
Bóg jest naszym Przyjacielem i wierzę, że z Jego strony jest to never ending friendship !!!
(...)
OdpowiedzUsuńW średniowieczu tajemnicę przyjaźni opisywali przede wszystkim cystersi. Aelred z Rievaulx napisał książkę o przyjaźni. Uważa on, że poniżej godności człowieka jest życie, w którym taki człowiek nie kocha albo nie jest kochany. Dla cystersa z Rievaulx przyjaźń jest otwarciem się na Boga. W przyjacielu można zobaczyć oblicze Boga: "Nasza sympatia - osoby do osoby - znienacka i niezauważalnie przechodzi na Boga. Z bliska wyczuwamy dobroć Chrystusa i zaczynamy pojmować, jaki On jest łagodny i godny naszej miłości". Dla Aelreda przyjaźń jest miejscem doświadczenia Boga.
Niektórzy uważają, że jeśli podczas modlitwy myślą o przyjacielu, to powinni unikać takiego rozproszenia. Tak naprawdę jednak myśl o przyjacielu może mnie doprowadzić bliżej do Chrystusa. Widzę twarz przyjaciela i jego sympatię do mnie, aby na koniec zobaczyć oblicze Chrystusa, które zwraca się ku mnie z życzliwością. Spojrzenie na przyjaciela pomaga mi w doświadczeniu ludzką miarą miłości Jezusa. Moja wiara w to nie istnieje tylko w mojej głowie. Myśl o przyjacielu wypełnia ludzkimi uczuciami miłość Jezusa. Nie jest to miłość abstrakcyjna, w którą muszę tylko i wyłącznie uwierzyć. Mogę doświadczyć miłości Jezusa, jeśli przemyślę do końca miłość przyjaciela. Odczuję wtedy, że to nie tylko przyjaciel mnie kocha, lecz coś w nim, co go przewyższa. W naszej przyjaźni możliwe staje się doświadczenie części miłości Boga, bo wiemy, że nasze uczucia niedługo się zużyją. Nie mamy gwarancji, że zawsze pozostaną żywe, ale wiemy, że to, co czujemy do siebie, opiera się na Kimś większym i na miłości Bożej, której możemy doświadczyć przez przyjaciela.(...). A.Grun " Przyjażń"
2Tm4,22+++
Bóg przemawia do nas za pośrednictwem Przyjaciół.
UsuńMiłość, uśmiech, Przyjaciela to tak naprawdę miłość, uśmiech Boga. Zastanwiałam się właśnie kiedyś czy Bóg się uśmiecha? Teraz juz wiem,że tak. W uśmiechu Przyjaciela ukryty jest uśmiech Boga.
Bardzo DZIEKUJĘ za powyższy fragment o Przyjaźni. Dobrze, że jesteśmy :)
...tak. Opat Aelred z Rievaulx pięknie pisze o przyjaźni... Miałem kiedyś dobrą książkę, w której są cenne intuicje... Jak znajdę, to się odezwę... Słowa Anselma Gruna interesujące... Bóg zapłać. 2Tm 4,22 +++
OdpowiedzUsuń....".Jak znajdę, to się odezwę..." ??
OdpowiedzUsuńmoże warto posprzątać.. ;)
2Tm4,22+++
... "Postaram się napisać więcej o przyjaźni... Proszę o cierpliwość...".. :( i znowu niespełniona obietnica... i jak tu wierzyć,jak ufać mężczyznie..no jak ???
OdpowiedzUsuń2Tm4,22+++
Najlepszym sposobem na uniknięcie rozczarowania jest nie oczekiwać niczego od nikogo. Tylko czasami trudno jest nie mieć oczekiwań skoro otrzymaliśmy obietnice, pewne słowa zostały powiedziane, napisane.....
OdpowiedzUsuńW Przyjaźni wszystkie wypowiedziane Słowa mają ogromną wartość i ważność. Jeśli obietnice składają nam dwie osoby: znajomy i przyjaciel, czyje niedotrzymane słowa sprawią nam większą przykrość, ból???
Dlatego jeśli:
- obiecujemy, że zadzwonimy to zadzwońmy
- obiecujemy, że napiszemy to napiszmy
- obiecujemy, że zaprosimy to zaprośmy
- obiecujemy, że odwiedzimy to odwiedźmy
- obiecujemy, że podarujemy to podarujmy
- obiecujemy, ze pokażemy to pokażmy
- itd. ...........
W tych wszystkich sytuacjach nie obietnice są najważniejsze. Najważniejsze jest to, Kto składa obietnice.
Dobrego czasu i dobrych Przjaciół życzę!
Przyjaciel to osoba, przy której mam śmiałość być sobą.....
OdpowiedzUsuń2Tm4,22+++