"Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy..."

Łk 17,26-37

"Jezus powiedział do swoich uczniów: Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich. Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Przypomnijcie sobie żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. Pytali Go: Gdzie, Panie? On im odpowiedział: Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy."

SŁOWA Pana mogą budzić strach. Jezus zapowiada, że przyjdzie czas końca (kiedy Syn Człowieczy się objawi), który zaskoczy ludzi... Zdarzą się rzeczy, które sprawią, że jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony..., jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. Pan wzywa do gotowości zostawienia (oddania) życia (Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je...). Summa summarum wydźwięk mowy Jezusa jest następujący: "Żyjcie tak, jakby każdy dzień był jak(by) ostatni..."

Każdego dnia Pan przychodzi w sposób ostateczny, czyli jedyny w swoim rodzaju, niepowtarzalny... I  przychodzi według naszych potrzeb i pragnień (tak jak chcemy i potrzebujemy). Każde przyjście (Adwent) Pana jest bezcenne...

Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy... Pytaniem nie jest: "kiedy?", ale "gdzie" objawi się Królestwo Boże? Fausti komentuje odpowiedź Pana: Odpowiedź enigmatyczna. Tak jak sępy gromadzą się przy padlinie, tak Królestwo Boże ukaże się w miejscu śmierci [por. w. 25 ("Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie")]. Józef z Arymatei oczekiwał Królestwa Bożego. I otrzymuje ciało Jezusa, który "dziś" wszedł do swej chwały (Wspólnota czyta Ewangelię według świętego Łukasza, s. 637).