"Duch Święty nauczy was (...), co należy powiedzieć..."
Łk 12,8-12
"Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych. Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone. Kiedy was ciągać będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć."
"Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych. Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone. Kiedy was ciągać będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć."
Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych... Pan prosi o świadectwo...
...nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć... Pan woła: "NIE PLANUJCIE!!! JA O WSZYSTKO ZADBAM!!! ZDAJCIE SIĘ NA MNIE!!!" Właśnie to jest chrześcijaństwo: (...) iść kompletnie nieprzygotowanym, zdać się tylko na Boga... Jednak my - ludzie mamy tendencje do tego, żeby wszystkie sprawy brać w swoje ręce, bo przecież jeśli my czegoś nie zrobimy to nikt za nas tego nie zrobi. (...) zabieramy takimi działaniami robotę Panu Bogu, bardziej wierzymy we własne siły, własne zabezpieczenia niż w opiekę, troskę Boga...
….W tej Ewangelii jest zdanie wyrażające smutek…… Mianowicie: „lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone.”…”- Jest to wg mnie nawiazanie do grzechów przeciwko Duchowi Świętemu
OdpowiedzUsuńKatechizm wylicza sześć grzechów przeciwko Duchowi Świętemu, świadczących o wyjątkowej zatwardziałości grzeszników:
1. grzeszyć zuchwale w nadziei miłosierdzia Bożego,
2. rozpaczać albo wątpić w łaskę Boża,
3. sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej,
4. nie życzyć lub zazdrościć bliźniemu łaski Bożej,
5. mieć zatwardziałe serce na zbawienne natchnienia,
6. umyślnie zaniedbywać pokutę aż do śmierci.
…. Troche wstyd ale do odważnych świat należy… Powiem wprost nie rozumiem , w tym temacie najnormalniej się „gubie” …. W związku z tym mam pytanie: Jak to się ma do spowiedzi św???? Skoro Bóg- Miłość przebacza grzechy!!!! A jednocześnie mamy w tej Ewangelii napisane,że jednak nie wszystkie grzechy wszak te wymienione powyżej nie zostaną przebaczone!. Jak to się ma do tzw zdania iż Bóg przebacza grzechy, Bóg jest miłosierny ??? Przeciez nawet zatwardziały grzesznik może się któregos dnia nawrócić – ale już ma powiedziane w tej Ewang że grzechy powyższe będą mu zapamiętane ….NIE ROZUMIEM!!!! Proszę o wyjaśnienie ….
Postaram się to wyjaśnić... Dziękuje za podjęcie tematu Lb 6,24-26 +++
UsuńGrzech przeciw Duchowi Świętemu to nie tyle grzech, co stan serca człowieka, który zdecydowanie i radykalnie zamyka się na działanie przebaczającej, oczyszczającej i uzdrawiającej łaski Pana. Jeżeli człowiek powie Bogu: "Nie!" i trwa w sprzeciwie wobec Miłości, to Pan Bóg, który szanuje wolność, nie wejdze na siłę do serca i zrobi tu porządku wbrew ludzkiej woli. Prawdziwa Miłość nie ma nic wspólnego z przymusem i przemocą. Czy zatem Pan odwraca się od zatrwardziałych, zamykających się na miłosierdzie grzeszników? Nie! Jezus czeka...!!! Pan cierpliwie trwa przy drzwiach serca i puka, aż człowiek otworzy i zaprosi Miłość do środka (por. Ap 3, 20). Zatem Pan Bóg chce przebaczyć i przebacza wszystkie grzechy, jeżeli my - grzeszni - wyciągamy ręce po przebaczenie, czyli uznajemy - przyznajemy się do grzechów i w ramach Sakramentu Pokuty wyznajemy swoje winy, żałując za zło, które popełniliśmy... Jeżeli jednak nie żałujemy i chcemy trwać w grzechu, Pan Bóg nie może nam przebaczyć. Chce, ale nie może. Problem (przeszkoda) jest nie w Bogu, lecz w człowieku...
OdpowiedzUsuńLb 6,24-26 +++
Dziękuje za wyjaśnienie ... ja "podchodziłam" do tego tematu właśnie jak do grzechów a nie jak do stanu serca.... Dziękuje!
Usuń