Psalm 146, czyli zapowiedź Ewangelii...

1 Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana,
2 chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę;
chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał.
3 Nie pokładajcie ufności w książętach
ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia.
4 Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi,
wówczas przepadają jego zamiary.
5 Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba,
kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,
6 który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje.
On wiary dochowuje na wieki,
7 daje prawo uciśnionym
i daje chleb głodnym.
Pan uwalnia jeńców,
8 Pan przywraca wzrok niewidomym,
Pan podnosi pochylonych,
Pan miłuje sprawiedliwych.
9 Pan strzeże przychodniów, chroni sierotę i wdowę,
lecz na bezdroża kieruje występnych.
10 Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie - przez pokolenia.
Alleluja.

Święty Augustyn napisał, że "Nowy Testament jest ukryty w Starym, natomiast Stary znajduje wyjaśnienie w Nowym" - Novum in Vetere latet et in Novo Vetus patet... (KKK 129).

W Psalmie 146 (wersety 7 i 8) widzę fragment Ewangelii:

...daje prawo uciśnionym
i daje chleb głodnym.
Pan uwalnia jeńców,
Pan przywraca wzrok niewidomym,
Pan podnosi pochylonych,
Pan miłuje sprawiedliwych.

W Ewangelii według Świętego Łukasza czytam o Jezusie:

"...rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym

ubogim niósł dobrą nowinę, (...daje prawo uciśnionym i daje chleb głodnym...)
więźniom głosił wolność, (...Pan uwalnia jeńców...)
a niewidomym przejrzenie; (...Pan przywraca wzrok niewidomym...) 
abym uciśnionych odsyłał wolnymi, (...Pan podnosi pochylonych...)
abym obwoływał rok łaski od Pana..." (Łk 4, 17b-19)

Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim... Trwa czas Łaski Pana...

Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie - przez pokolenia. Bóg ciągle nam pomaga...

Alleluja.
Chwal, duszo moja, Pana,

chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę

Alleluja.