Psalm 113 (początek "Wielkiego Hallelu"), czyli uwielbienie IMIENIA PANA...

1 Alleluja.
Chwalcie, słudzy Pańscy, chwalcie imię Pana:
2 Niech imię Pańskie będzie błogosławione odtąd i aż na wieki!
3 Od wschodu słońca aż po zachód jego niech imię Pańskie będzie pochwalone! 4 Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, Jego chwała sięga ponad niebiosa.
5 Któż jak nasz Pan Bóg, co siedzibę ma w górze,
6 co w dół spogląda na niebo i na ziemię?
7 Podnosi nędzarza z prochu, a dźwiga z gnoju ubogiego,
8 by go posadzić wśród książąt, wśród książąt swojego ludu,
9 Ten, co niepłodnej każe mieszkać w domu jako pełnej radości matce synów.
<Alleluja>.

Psalmy: 113 - 118 tworzą tzw. Wielki Hallel, czyli pieśni, które Izraelici śpiewali w największe uroczystości. Były to radosne modlitwy, w których Żydzi wyrażali pełnię miłości i czci wobec Boga.

Alleluja! Chwalmy Pana!

Niech imię Pańskie będzie błogosławione odtąd i aż na wieki! Oto kwintesencja modlitwy uwielbienia! Cóż można dodać...?

Od wschodu słońca aż po zachód jego niech imię Pańskie będzie pochwalone! W uwielbieniu uczestniczy cała ziemia... 

Któż jak nasz Pan Bóg... (imię Michał - mika-el - znaczy Któż jak Bóg...) W uwielbieniu Pana uczestniczą aniołowie na czele z archaniołem Michałem...

Podnosi nędzarza z prochu, a dźwiga z gnoju ubogiego... W hymnie Magnificat Maryja powołuje się na Psalm 113. Matka Boża śpiewa, że Bóg zawsze opiekuje się swoimi dziećmi, które są ubogie i pokorne - wiedzą, że potrzebują Bożego ratunku...   

...by go posadzić wśród książąt, wśród książąt swojego ludu... Nawet największy grzesznik (nędzarz) - zbawiony (podniesiony) przez Boga - jest powołany do największych zaszczytów zasiadania wśród aniołów i świętych w Niebie...

Alleluja! Chwalmy Pana!

Amen!