Psalm 62, czyli o BOGU - jedynej NADZIEI...

Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Psalm. Dawidowy.
Dusza moja spoczywa tylko w Bogu,
od Niego przychodzi moje zbawienie.

On jedynie skałą i zbawieniem moim,
twierdzą moją, więc się nie zachwieję.

Dokądże będziecie napadać na człowieka i wszyscy go przewracać
jak ścianę pochyloną, jak mur, co się wali?

Oni tylko knują podstępy i lubią zwodzić;
kłamliwymi ustami swymi błogosławią, a przeklinają w sercu.

Spocznij jedynie w Bogu, duszo moja, bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
On jedynie skałą i zbawieniem moim, On jest twierdzą moją, więc się nie zachwieję.
W Bogu jest zbawienie moje i moja chwała,
skała mojej mocy, w Bogu moja ucieczka.
W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie!
Przed Nim serca wasze wylejcie: Bóg jest dla nas ucieczką
!

10 Synowie ludzcy są tylko jak tchnienie, synowie mężów - kłamliwi;
na wadze w górę się wznoszą: wszyscy razem są lżejsi niż tchnienie.

11 Nie pokładajcie ufności w przemocy ani się łudźcie na próżno rabunkiem; do bogactw, choćby rosły, serc nie przywiązujcie.
12 Bóg raz powiedział, dwa razy to słyszałem: Bóg jest potężny.
13 I Ty, Panie, jesteś łaskawy, bo Ty każdemu oddasz według jego czynów.

Psalm 62 to dla mnie jedna z najbardziej zachwycających pieśni Psałterza! W "rankingu" psalmów ciągle jest w pierwszej "dziesiątce". Co mnie wzusza? Ufność psalmisty...

Bardzo chcę się podpisać pod Psalmem 62.
Modlę się:"Mój Boże, bądź dla mnie...
ZBAWIENIEM!
SKAŁĄ!
TWIERDZĄ!
NADZIEJĄ!
CHWAŁĄ!
UCIECZKĄ!"

..."W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie! Przed Nim serca wasze wylejcie"... To zdanie jest syntezą teologii modlitwy - wyraża to, co jest najważniejsze w czasie spotkania człowieka z Bogiem:
1. Co to jest modlitwa? ..."serca (...) wylejcie"... Wylanie serca...
2. Gdzie jest...? "Przed Nim"... Przed Panem... W obecności - Obliczu Boga...
3. Co jest zasadniczym przymiotem...? ..."ufaj"... Ufność...
4. Kiedy jest...? "W każdym czasie"... Zawsze...
5. Kto jest uczestnikiem...? ..."narodzie!"... Tak każdy człowiek, jak i cały Lud Boży...

..."Bóg raz powiedział, dwa razy to słyszałem: Bóg jest potężny. I Ty, Panie, jesteś łaskawy"... I ostatnia "perełka" - Bóg jeden raz rzekł o sobie: "Jestem potężny!" Psalmista słyszy to dwa razy (dzięki echu?) i dodaje: "I Ty, Panie, jesteś łaskawy". Summa summarum: Bóg jest łaskawą potęgą i potężną łaskawością!!!

"JEZU, UFAM TOBIE!!!"

Komentarze

  1. Czasami serce jest zbyt zamknięte, by wołać
    "Dusza moja spoczywa tylko w Bogu,
    od Niego przychodzi moje zbawienie."
    Czasami myśli zbyt splątane a rzeczywistość niejednoznaczna. Wtedy milczenie jest wołaniem.
    Wtedy nieme przesuwanie oczu po kolejnych wersach jest modlitwą. Wtedy obecność
    i świadomość takiego miejsca jak to,
    ma ogromne znaczenie.

    Przystań....

    To nic, że woda dookoła mętna...
    Jest most wiodący ku...........

    dziękuję:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Psalm 62 także mieści sie na tzw mojej liście ulubionych psalmów....
    CHCIAŁABYM MIEC TAAAAKĄ MEGA UFNOŚĆ JAKA MIAŁ PSALMISTA!!!!!.... wtedy byłoby łatwiej przeżywać tzw upadki.... smutki... zwątpienia.... itd....

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz