Psalm 34, czyli o Bogu Wybawcy...

1 Dawidowy. Gdy wobec Abimeleka udawał szaleńca i odszedł wygnany przez niego.

Alef
2 Chcę błogosławić Pana w każdym czasie,
na ustach moich zawsze Jego chwała.

Bet
3 Dusza moja będzie się chlubiła w Panu,
niech słyszą pokorni i niech się weselą!

Gimel

4 Uwielbiajcie ze mną Pana,
imię Jego wspólnie wywyższajmy!

Dalet

5 Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał
i uwolnił od wszelkiej trwogi.

He

6 Spójrzcie na Niego, promieniejcie radością,
a oblicza wasze nie zaznają wstydu.

Zain

7 Oto biedak zawołał, a Pan go usłyszał,
i wybawił ze wszystkich ucisków.
Chet
8 Anioł Pana zakłada obóz warowny
wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie.
Tet
9 Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan,
szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka.
Jod
10 Bójcie się Pana, święci Jego,
gdyż bogobojni nie doświadczają biedy.
Kaf
11 Możni zubożeli i zaznali głodu;
a szukającym Pana żadnego dobra nie zabraknie.
Lamed
12 Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie;
nauczę was bojaźni Pańskiej.

Mem

13 Jakim ma być człowiek, co miłuje życie
i pragnie dni, by zażywać szczęścia?
Nun
14 Powściągnij swój język od złego,
a twoje wargi od słów podstępnych!
Samek
15 Odstąp od złego, czyń dobro;
szukaj pokoju, idź za nim!
Ain
16 Oczy Pana [zwrócone są] ku sprawiedliwym,
a Jego uszy na ich wołanie.
Pe
17 Wołali, a Pan ich wysłuchał
i uwolnił od wszystkich przeciwności.
Sade
18 Oblicze Pana [zwraca się] przeciw źle czyniącym,
by pamięć o nich wygładzić z ziemi.
Kof
19 Pan jest blisko skruszonych w sercu
i wybawia złamanych na duchu.
Resz
20 Wiele nieszczęść [spada na] sprawiedliwego;
lecz ze wszystkich Pan go wybawia.
Szin
21 Strzeże On wszystkich jego kości:
ani jedna z nich nie ulegnie złamaniu.
Taw
22 Zło sprowadza śmierć na przewrotnego,
wrogów sprawiedliwego spotka kara.
23 Pan uwalnia dusze sług swoich,
nie dozna kary, kto się doń ucieka.

Psalm 34 - "Dawidowy. Gdy wobec Abimeleka udawał szaleńca i odszedł wygnany przez niego"... Pierwsze zdanie psalmu jest kluczowe - wyjaśnia treść modlitwy Dawida. Otóż wielki król Izraela wpadł w potężne tarapaty i musiał uciekać przed swoim synem Absalomem (2 Sm 15-18). Zatem historycznym kontekstem powstania Psalmu 34 jest jedno z najbardziej dramatycznych zdarzeń z życia króla Dawida.

Zachwyca mnie i zadziwia ufność psalmisty - króla. Wobec wielkiego zagrożenia i dramatycznej walki z synem Dawid zachowuje wielki pokój w sercu. Modli się uwielbiając Boga: "Chcę błogosławić Pana w każdym czasie..." Co jest źródłem ufności króla udającego szaleńca i wygnanego przez swojego syna? Odpowiedź jest prosta: PAN - WYBAWCA!!!

Dawid woła: "Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał i uwolnił (wybawił):

- od wszelkiej trwogi...

- ze wszystkich ucisków...

- od wszystkich przeciwności...

- od wszystkich nieszczęść...

Wobec mocy Boga ustępują więc: lęki, cierpienia, niepowodzenia i nieszczęścia. Bóg to wszystko zabiera!!!

Rodzi się pytanie... Co sprawiło, że Bóg uwolnił - wybawił króla? Co w Dawidzie przekonało Pana do czynu?
Szukam i "zbieram" słowa...
Autor psalmu to człowiek:
- w potrzebie - w biedzie ("biedak zawołał, a Pan go usłyszał")
- bojący się Boga ("Anioł Pana zakłada obóz warowny wokół bojących się Jego")

- szukający Pana ("szukającym Pana żadnego dobra nie zabraknie")

- sprawiedliwy ("Oczy Pana [zwrócone są] ku sprawiedliwym")
- pogrążony w smutku z powodu grzechów ("Pan jest blisko skruszonych w sercu i wybawia złamanych na duchu")
- służący Bogu ("Pan uwalnia dusze sług swoich")
- ufający Bogu ("nie dozna kary, kto się doń ucieka").

Proszę Cię, Panie Boże, wybaw mnie i uwolnij od wszelkiego zła! Bądź, BOŻE, moim WYBAWCĄ!!! Daj mi, Panie, łaskę naśladowania psalmisty - człowieka według Twojej Woli, bym...:
- zwracał się do Ciebie w każdej mojej potrzebie i biedzie...
- bał się Ciebie... utracić i zranić...
- szukał Cię w każdym położeniu...
- był sprawiedliwy (święty) Twoją sprawiedliwością (świętością)...
- smucił się i żałował za swoje grzechy...
- służył Ci wiernie...
- a przede wszystkim... zawsze Ci ufał!
Amen.