Psalm 4 (wieczorny), czyli o uśmiechu Pana Boga, który pozwala mi zasnąć spokojnie...

Psalm 4

1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm. Dawidowy.
2 Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi,

Boże, co sprawiedliwość mi wymierzasz.
Tyś mnie wydźwignął z utrapienia -
zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę!
3 Mężowie, dokąd będziecie sercem ociężali?
Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa?
4 Wiedzcie, że Pan mi okazuje cudownie swą łaskę,
Pan mnie wysłuchuje, ilekroć Go wzywam.
5 Zadrżyjcie i nie grzeszcie,
rozważcie na swych łożach i zamilknijcie!
6 Złóżcie należne ofiary
i miejcie w Panu nadzieję!
7 Wielu powiada: «Któż nam ukaże szczęście?»
Wznieś ponad nami, o Panie, światłość Twojego oblicza!
8 Wlałeś w moje serce więcej radości
niż w czasie obfitego plonu pszenicy i młodego wina.
9 Gdy się położę, zasypiam spokojnie,
bo Ty sam jeden, Panie,
pozwalasz mi mieszkać bezpiecznie.

..."Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, co sprawiedliwość mi wymierzasz"...Żądanie? Też, ale jednocześnie prośba: "zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę!" Zgoda na Wolę Boga... Jeśli nie zaproszę Boga do siebie, nie odpowie mi... "Jahwe mnie wysłucha, gdy będę Go wzywał"...

..."Boże, co sprawiedliwość mi wymierzasz"... Czy Bóg jest karcącym tyranem? Nie! Wymierzanie sprawiedliwości to nie tylko kara, ale też nagroda. Szkoda, że mówiąc o sprawiedliwości Bożej często (zawsze?) mamy na myśli karę. A przecież Bóg to nie gromowładny tyran czekający tylko, aż mi się noga powinie, żeby mógł mnie ukarać. Taki obraz Boga to kłamstwo!!! Ciekawa jest postawa psalmisty: on się godzi na wszelki "wyrok" Boga, a to znaczy że Mu całkowicie i do końca ufa. On wie, że jeśli Bóg coś na niego dopuszcza, to wszystko ma pewien sens. On wie, że tylko Bóg jest Święty. Psalmista wie, że Jahwe to nie tyran, dlatego woła: "miejcie w Jahwe nadzieję...!!!"

..."Zadrżyjcie i nie grzeszcie, rozważcie na swych łożach i zamilknijcie"... Psalmista prosi, by ludzie nie grzeszyli, nie obrażali dobrego Boga, by ich serca nie były ociężałe, by nie oddawali ich marnościom, które zasłaniają im Boga, a pierwsze przykazanie brzmi: NIE BĘDZIESZ MIAŁ BOGÓW CUDZYCH PRZEDE MNĄ!!!

..."Wielu powiada: «Któż nam ukaże szczęście?»"... We wszystkim szukam szczęścia, dosłownie we wszystkim, a nie szukam u jego źródła... Tylko w Bogu jest szczęście! I nie oznacza to wcale, że będę musiał klęczeć w kościele godzinami albo godzinami się modlić. Jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko jest na właściwym miejscu... Albo inaczej: jeśli wpuszczę Boga do swojego życia, serca, do tego wszystkiego co robię na co dzień, to wszystko stanie się modlitwą, a ja nawet nie będę o tym wiedział... I nie będzie to dla mnie wcale ciężarem, utrapieniem, obowiązkiem... Zaskakuje i zachwyca mnie ta pewność psalmisty, że tylko Bóg jest szczęściem, że tylko u Niego można je znaleźć...

..."Wznieś ponad nami, o Panie, światłość Twojego oblicza"... "Wznieść światłość oblicza" - "wznieść oblicze" oznacza: "uśmiechnąć się" :):):). I Bóg się uśmiecha. Jest przychylny - "wznosi się" życzliwie nad nami, ale i pochyla, nachyla twarz...   

..."Wlałeś w moje serce więcej radości"... Kontynuacja szczęścia... Nic na ziemi nie może dać nam więcej radości niż ta, którą ma dla nas Bóg... Ktoś powie, że to co piszę, to banał... Być może, ale próba nie strzelba ;) A co z radością??? Chrześcijanin to nie ponurak!!! Wtłoczyliśmy się w jakąś chorą, sztuczną powagę, a gdzie podziała się RADOŚĆ?! Możemy się radować, bo RADOŚĆ POCHODZI OD BOGA!!! Oczywiście nie chodzi o głupkowatą radość, ale tę, której Bóg nam udziela. Przybieramy maski ważniaków, bo tak wypada, bo śmiać się nie przystoi... Tym samym pozbawiamy się części człowieczeństwa... Coś mi się wydaje, że Pan Bóg patrząc na nas - takich ponuraków - najzwyczajniej płacze, że zrobiliśmy z siebie karykatury tego pięknego stworzenia, które nazwał CZŁOWIEKIEM...

..."Gdy się położę, zasypiam spokojnie, bo Ty sam, Jahwe, pozwalasz mi mieszkać bezpiecznie"... Jakie zaufanie do Boga!!! Autor wie, że wszystko pochodzi od Jahwe... To Jahwe pozwala... pozwala.. pozwala!!! "Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?" (Rz 8, 31). Czasem się dziwimy, że nie mamy siły, by żyć, że zbyt wiele obowiązków ciąży nam na barkach. Tylko, że zapominamy, kto je na te barki włożył... MY SAMI... Bierzemy odpowiedzialność za coś, co jest od nas niezależne, ale zależne od Boga... Tym samym nie zostawiamy Mu miejsca na działanie, bo wszystko chcemy zrobić własnymi rękoma... A psalmista? Wie, że pewne rzeczy, zjawiska przewyższają jego możliwości i zostawia je Bogu... I? I JEST SPOKOJNY!!! ZASYPIA SPOKOJNIE!!! JEST SZCZĘŚLIWY!!! RADOSNY!!! A ilu z nas zasypia znerwicowanych, myślimy: "jeszcze to jutro muszę zrobić", "zapomniałem o tym", "jak mam rozwiązać tę sprawę?" Czyżbyśmy nie chcieli SPOKOJU SERCA?

Dobrej nocy...