Psalm 17, czyli o (mnie w) źrenicy Pana Boga...

Psalm 17

1 Modlitwa. Dawidowy.
Wysłuchaj, Panie, słuszności, zważ na me wołanie,
przyjmij moje modły z warg nieobłudnych!
2 Niech przed Twoim obliczem zapadnie wyrok o mnie:
oczy Twoje widzą to, co prawe.
3 Choćbyś badał me serce, nocą mnie nawiedzał i doświadczał ogniem,
nie znajdziesz we mnie nieprawości. Moje usta nie zgrzeszyły
4 ludzkim obyczajem; według słów Twoich warg wystrzegałem się ścieżek gwałtu.
5 Moje kroki trzymały się mocno na Twoich ścieżkach,
moje stopy się nie zachwiały.
6 Wzywam Cię, bo Ty mnie wysłuchasz, o Boże!
Nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.
7 Okaż miłosierdzie Twoje, Zbawco tych, co się chronią
przed wrogami pod Twoją prawicę.
8 Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj.
9 przed występnymi, co gwałt mi zadają,
przed śmiertelnymi wrogami, co otaczają mnie zewsząd.
10 Zamykają oni swe nieczułe serca, przemawiają butnie swoimi ustami.
11 Okrążają mnie teraz ich kroki; natężają swe oczy, by [mnie] powalić na ziemię -
12 podobni do lwa dyszącego na zdobycz, do lwiątka, co siedzi w kryjówce.
13 Powstań, o Panie, wystąp przeciw niemu i powal go,
swoim mieczem wyzwól moje życie od grzesznika,
14 a Twoją ręką, Panie - od ludzi: od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale
i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami; których synowie jedzą do sytości,
a resztę zostawiają swoim małym dzieciom.
15 Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze,
powstając ze snu nasycę się Twoim widokiem.

..."przed Twoim obliczem"... Całe moje życie dzieje się wobec Boga - w obecności Boga - w Obliczu Miłości Boga...

..."wyrok o mnie: oczy Twoje widzą to, co prawe"... Bóg widzi we mnie najpierw siebie, swój ślad - swój obraz... Cudownie, że noszę w sobie podobieństwo do Stwórcy... Widzi też grzech, który się Panu nie podoba... Mam silne przekonanie, że w Bożej "optyce" na pierwszym miejscu jest MIŁOŚĆ = przyjęcie przez BOGA OJCA CZŁOWIEKA DZIECKA, dopiero na drugim: grzeszność nieposłusznego człowieka = stanowczy sprzeciw kochającego i miłosiernego BOGA OJCA wobec trwania ukochanego CZŁOWIEKA DZIECKA w bagnie grzechu...

..."Moje kroki trzymały się mocno na Twoich ścieżkach, moje stopy się nie zachwiały"... Mogę być baaaaaardzoooooo dzielny i trwać na właściwej drodze!!! To jest możliwe!!! Bóg da(je) mi dar kroczenia po swojej drodze - dar naŚLADowania Jezusa - dar niezachwianej wierności!!!

..."Wzywam Cię, bo Ty mnie wysłuchasz, o Boże! Nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo"... Ileż tu dramatyzmu... Jest w moim sercu "miejsce", w którym rodzi się i podnosi głos do Boga (zew Boga). Wiem, że moja wierność Bożej drodze jest dziełem Pana Boga i dlatego wołam, by Bóg mnie prowadził...

..."Okaż miłosierdzie Twoje, Zbawco tych, co się chronią przed wrogami pod Twoją prawicę"... Boża ręka, Boża prawica, Boże ramię - oto ochrona przed złem... Tu będę (się) uciekał. Bo Bóg jest Wojownikiem, który w swojej łaskawości zbawia - ratuje - ocala swoich żołnierzy...

..."Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj"... Myślę, że tu kryje się kwintesencja teologii... Psalmista wyraża nadzieję, że Bóg strzeże człowieka jak najbardziej czułe swoje "miejsce". Zresztą Bóg to potwierdził: "Na pustej ziemi go znalazł(em) (...), opiekował(em) się nim i pouczał(em), strzegł(em) jak źrenicy oka" (Pwt 32,10). Żeby dopełnić piękny obraz wielkiej Bożej MIŁOŚCI, która staje się troską o każdego (nawet najmniejszego) wybranego człowieka, psalmista dodaje, że mamy "miejsce" (mieszkanie) - "w cieniu Bożych rąk"... To oznacza, że Bóg nas osłoni - obroni - ochroni - oddzieli - od zła...  

 ..."ujrzę Twe oblicze, powstając ze snu nasycę się Twoim widokiem"... To moje wielkie marzenie... Bo życie jest snem.